و باز هم دل تنگی...
دلتنگی های آدمی را باد ترانه ای می خواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد
و هر دانه برفی به اشکی نریخته می ماند...
مارکوت بیگل
نوشته شده در دوشنبه 20 خرداد1387ساعت 2 بعد از ظهر توسط آفتاب
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد